نوبت شما به نقل از وبلاگ “دنیای راه راه” نوشت: کسی که فقط شعار می دهد ولی اهل عمل نیست.. کسی که ولایت پذیر و قانون پذیر نیست ..
کسی که میخواهد قدرت و ثروت بین اقلیتی از مردم باشه
کسی که ادبیات جدلی داشته باشد
کسی که با فساد مبارزه قاطع نمیکند ( با فساد مبارزه گزینشی میکند )
کسی که حق محور نباشد
کسی که گفتمان صحیح ندارند ( بدون منطق و اخلاق صحبت میکنند )
کسی که جلوی انتقاد دیگران را می گیرد
کسی که فقط شعار می دهد ولی اهل عمل نیست
کسی که ولایت پذیر و قانون پذیر نیست
کسی که اخلاص ندارد ( البته باید به مردم گزارش بدهد )
کسی که افراطی یا تفریطی باشد
کسی که کارهایش تداوم ندارد
کسی که خطا پذیر نیست و بخاطر خطاهایش عذرخواهی نمیکند
کسی که کوته فکر است
کسی که یک بعدی است (ف قط به مادیات یا فقط به معنویات اهمیت می دهد )
کسی که به حقوق جزئی مردم اهمیت نمیدهد
کسی که تنها به عقل ابزاری اهمیت میدهد یا تنها به دین
کسی که فداکاری و ایثار ندارد ( قائل به اشرافیت دینی است )
کسی که ارزشها را درست رده بندی نمیکنند
کسی که تنبل و عمل گریز است
کسی که برای مردم حرمت و کرامت قائل نیستن
کسی که منضبط نیست
کسی که مردم را مایوس می کنند ( امید دادن با فریب دادن متفاوت است )
کسی که به غیر خدا تکیه دارد
کسی که کارگزاران صالح ندارد ( از افراد ناسالم کمک می گیرد )
کسی که روح درگیری در جامعه ایجاد می کند
کسی که به فقرا توجه ویژه ندارند
کسی که با فرهنگهای غلط مبارزه نمی کند
کسی که امربه معروف و نهی از منکر نمی کند
کسی که راستگو نیست ( وعده دروغ می دهد و عذرخواهی نمی کند )
کسی که محافظه کار است
کسی که متکبر است
کسی که به علما و متخصصین احترام نمی گذارد
کسی که میخواهد جامعه را به جامعه سکولار تبدیل کند …
برگرفته از صحبتهای استاد رحیم پورازغدی
(همایش سراسری جامعه قرآنی کشور)
انتهای پیام
سلام
ممنون از انتشار :گل
خواهش می کنم.. ادای وظیفه ای کوچک است..
ما خود را در خدمت جامعه وبلاگ نویسان ارزشی می دانیم.