با سلام حضور دوستان و همراهان خوب سایت “نوبت شما“، امیدوارم بهمن ماه خوب و پرنشاطی را پشت سر گذاشته باشید. بهمن کم کم به آخر خود می رسد و نوبت انتخاب وبلاگ برتر ماه می شود.

در این رابطه باید بگوییم تا کنون در بین وبلاگ های برتر استان، وبلاگی که به فضای جبهه و جنگ بپردازد، نداشتیم، هرچند خیلی دوست داشتیم در این معانی پای صحبت شما بنشینیم و در این زمینه هم گفت و شنودی داشته باشیم،..

نبود تا اینکه به تازگی با لینک های ارسالی از وبلاگ “از چغالوند تا شلمچه” از شهرستان سرخه را آشنا شدیم و هربار مطالب ارزشمندی از این دست برایمان می رسید. از این رو، تصمیم گرفتیم تا ضمن معرفی این وبلاگ به عنوان برتر بهمن ماه، بهانه ای باشد برای نزدیک شدن هرچه بیشتر فضای جان و ذهنمان با شهدا و فضای معطر جبهه ها، که این اتفاق با توجه به مصادف شدن آن با زمان تجدید عهد عاشقان شهدا و سفر به سرزمین های عملیاتی جبهه های جنوب و غرب کشور در قالب اردوهای راهیان نور و شاید بی مناسبت هم نباشد.

دلایل انتخاب این وبلاگ:

1-اختصاصی بودن موضوع وبلاگ

2-آمار بازدید خوب

3-ارتباط مستمر با سایت نوبت شما

4-داشتن پروفایل فعال نویسنده وبلاگ

5-بیشترین دلیل انتخاب این وبلاگ محتوای تولیدی آن بوده که به بیان ارزش های ناگفته های عینی از جبهه های حق علیه باطل می پردازد.

آقای اسمعیل ادهم مدیر وبلاگ “از چغالوند تا شلمچه” در بخشی از دستنوشته های خود به نقل از شهید دکتر مصطفی چمران در مورد توطئه می نویسد:

{در ساعت 23 روز 27/12/57 هزاران نفر از توطئه‌گران پادگان نظامي سنندج را محاصره كردند و بدون آن كه گلوله‌‌اي از داخل به طرف آنها شليك شود وارد پادگان شدند و 21 سرباز را كشتند و چند ساختمان را تسخير كردند. مي‌رفت كه پادگان بزرگ سنندج به دست توطئه‌گران سقوط كند و به همان روز سياه مهاباد بيفتد اما تيمسار قرني (كه خدا رحمتش كند) تصميم گرفت كه پادگان سنندج را محافظت كند و اجازه ندهد كه بي‌شرمانه مثل مهاباد به دست دشمن سقوط نمايد. لذا عده‌اي از پاسداران و سربازان را از كرمانشاه با هلي‌كوپتر به داخل پادگان سنندج گسيل داشت و آنها مدت 11 روز زير آتش مهاجمين مقاومت كردند تا پادگان را از سقوط حتمي نجات دادند.}

آری، این جانفشانی ها و فداکاری ها بود که الان ایران برای ایرانیان باقی مانده است و زیر چکمه صدّامیان به تاراج نرفته است.. پس بیایید قدر آن فداکاری ها و از خودگذشتگی های شهدا و جانبازان و همه کسانی که در آن سالهای خون و خاطره و تیر و ترکش جان خود را سپر بلای ناموس وطن کردند، بیش از پیش بدانیم و بدانیم این آسایش و امنیت که داریم، آسان بدست نیامده است.