تقسیم میراث – وحشی بافقی

نوبت شما به نقل از وبلاگ “فرزانگان کویر دامغان” نوشت:

پدری مُرد، دو پسر داشت،

یكی بسیار با هوش و حیله‌گر و دیگری گول و ابله.

 موقع تقسیم میراث پدر، برادر با هوش هرچیز خوب و گران بها را با زبان‌بازی به خود اختصاص

می‌داد وهر چیز بد و بی‌بها را با چرب‌زبانی و سفسطه‌سازی سهم برادر می‌ساخت.»

 زیباتر آنچه مانده ز بابا از آن تو

بد ای برادر از من و اعلا از آن تو 

این تاس خالی از من و آن کوزه‌ای که بود

پارینه پر ز شهد مصفا از آن تو 

یابوی ریسمان گسل میخ کن ز من

مهمیز کله تیز مطلا از آن تو 

آن دیگ لب شکستهٔ صابون پزی ز من

آن چمچهٔ هریسه و حلوا از آن تو

این غوچ شاخ کج که زند شاخ، از آن من

غوغای جنگ غوچ و تماشا از آن تو

این استر چموش لگد زن ازآن من

آن گربهٔ مصاحب بابا از آن تو

از صحن خانه تا به لب بام از آن من

از بام خانه تا به ثريّا از آنِ تو

این امثال هریك در مورد افراز و تقسیم‌های نامتناسب كه از روی حیله‌گری و حقه‌بازی

و به منظور سوء استفاده شخصی انجام

می‌پذیرد، ایراد می‌شوددر مورد كسی كه بخواهد با حقّه‌بازی و شیرین‌زبانی و حیله و فن

و نیرنگ، اشیای گران بهایی

 را ناچیز جلوه داده و آن را از چنگ صاحبش به در برد گفته می‌شود».

انتهای پیام

See author's posts