رفتند تا بمانيم
نوبت شما به نقل از ” از ما به مهربانی یاد آرید ” نوشت: اواخر شهريور براي من از سالهاي دور بيش از آن‌كه يادآور درس و مدرسه باشد
اواخر شهريور براي من از سالهاي دور بيش از آن‌كه يادآور درس و مدرسه باشد ، يادآور دوستان و همكلاسي‌هايي است كه شهيد شدند و جايشان خالي ماند.
زماني كه در ۳۱ شهريور سال ۶۳ پنج تن از آنها همزمان تشييع و به خاك سپرده شدند…و فردايش در كلاس درس دسته‌هاي گل نيمكت آنها را پر كرد…
از خون جوانان وطن لاله دمیده
از ماتم سرو قدشان، سرو خمیده
در سایه گل بلبل از این غصه خزیده
گل نیز چو من در غمشان جامه دریده
چه كج‌رفتاری ای چرخ ،
چه بدكرداری ای چرخ
سر كین داری ای چرخ
نه دین داری
نه آیین داری ای چرخ
